ارغوان(ابتهاج)
آقا میرزا عبداله آقا علی اکبر خان فراهانی یکی از نوازندگان بی رقیب دوران قاجار بود که مشهور است تار را بسیار زیبا می نواخت و نغمات زیبا و دل پزیری ساخت که عارف در دیوان خود از آن یاد کرده ولی متاسفانه آهنگی در دسترس نیستکه از آن بهره گرفته شود آقا علی اکبر زیاد عمر نکرد و جوان بود که دار فانی را وداع گفت. شادروان علی اکبر خان فراهانی از خود سه پسر به جای گذارد به نام های :میرزا حسن (که تحت تعلیمات پدرش نواختن تار و ستار را به خوبی آموخت و با مهارت می نواخت)،آقا میرزا عبداله و آقا حسین قلی بودند که مورد بحث در اینجا آقا میرزا عبداله می باشد.وی که در حدود 1222 شمسی متولد شده بود؛اصول اولیه موسیقی را نزد برادر بزرگ خود میرزا حسن آموختو سپس در مکتب نا پدریش آقا غلامحسین که گفته اند مردی حسود و خسیس بود ،با رنج و سختی بسیار فرا گرفت. آقا میرزا عبداله دستگاههای موسیقی ملی ایران را نورد تجدید نظر قرار داد و با ادغام بعضی از آنها در هم ، هفت دستگاه مستقل و مفصل را پدید آورد و در اختیار همگان قرار داد و شاگردان بزرگی را تربیت کرد که علاوه بر فرزندانش ، باید از سید حسن خلیفه ، میرزا مهدی خان صلحی و مهدی قلی هدایت ، میرزا نصیر فرصت شیرازی ،اسماعیل قهرمانی ، سید علی محمد خان مستوفی وسید مهدی دبیری ، حسین خان هنگ آفرین ، حاج آقا محمد مجرد ایرانی و ابوالحسن خان صبا نام برد .بعدها توسط همین شاگردان مثل : میرزا نصیر فرصت شیرازی ، مهدی قلی هدایت ردیفهای استاد نت نویسی شد که مدت هفت سال به طول انجامید. ردیف بالا از راست:1- مرتضی صبا 2- غلامحسین خان 3- رضا هندسی 4- اسماعیل قهرمانی 5- ناصر خان ردیف پایین از راست:1- علی اکبر روحانی (محب السلطان) 2- جواد عبادی (پسر بزرگ میرزا عبداله) 3- آقا میرزا عبداله 4- سید حسین خلیفه
| Design By : RoozGozar.com |
