ارغوان(ابتهاج)
سخن خودم: با سلام خدمت تمامی کسانی که از وبلاگ بنده دیدن میکنند . این مطلب برگرفته از چندین سایت و کتاب هستش امیدوارم که خوب شده باشد یا حق ---------------------------------------------------------------------------- استاد فرهنگ شریف متولد سال 1312 در شهرستان آمل است .فرهنگ شریف، یکى از سه فرزند پسر در خانواده «دکتر شریف»، پزشک نامدار تهرانى است. فضاى مساعد خانواده، شرایط رشد سالم و آموختن موسیقى اصیل را براى او فراهم کرد و در محیط زندگى آنها از فشارها و ممنوعیت هایى که در خانواده هاى بسیارى از موسیقیدانان دیده مى شد و برخى هنرمندان با یادآورى آنها تلخکام مى شدند، اثر و خبرى نبود. از همان دوران کودکی به موسیقی گرایش زیادی داشت به طوری که وقتی پدرش یکبار با تار قطعاتی را می زد ، او به ذهن می سپرد و همان قطعات را می نواخت و همیشه دور از چشم پدر با ساز او تمرین میکرد . یک روز که پدرش در منزل نبود و او قطعاتی را می نواخت پدرش وارد شد و وقتی ذوق و استعداد او را مشاهده کرد ، وی رامورد تشویق خود قرار داد. از چهار سالگی تحت تاثیر آموزش موسیقی به وسیله ی پدرش قرار گرفت و بعد پدرش او را به کلاس استاد علی اکبر خان شهنازی برد و او در آنجا تحت تعلیم استاد قرار گرفت و ردیفهای موسیقی ایرانی را به خوبی فرا گرفت و چون عبدالحسین شهنازی (برادر استاد علی اکبر شهنازی) که او نیز پنجه یی شیرین داشت و در نواختن تار از پدر خود آقا حسینقلی بهره ها برده بود با پدر او دوستی داشت و به منزل آنها آمد و شد می کرد ، لذا او فرصت را غنیمت شمرده و از محضر عبدالحسین خان هم کسب فیض میکرد به طوری که خود فرهنگ شریف معتقد است تحت تاثیر ساز عبدالحسین خان است و از سبک او الهام گرفته است .(شنیدن نواخته هاى عبدالحسین خان و نواخته هاى شریف، تأثیرپذیرى شاگرد از استاد را اثبات مى کند). فرهنگ شریف ، اولین بار که در رادیو برنامه اجرا کرد ، محصل سال سوم دبیرستان دارالفنون بود و مدت یک ربع ساعت سلو اجرا می کرد ؛ آن موقع فرستنده رادیو در جاده قدیم شمیران بود و ممتحنین آن استاد صبا و استاد محجوبی بودند .فرهنگ شریف ، در کنسرتی که استاد مهدی خالدی هم در جمع مدعوین بود ، پس از پایان کنسرت ، توسط ایشان به رادیو دعوت شد هنگامى که عبدالحسین شهنازى درگذشت، فرهنگ شریف پانزده ساله بود؛ و بایستى آموزشى را ادامه مى داد. متأسفانه اطلاعات خیلى دقیقى از سال هاى آموزش او در دست نیست، در یکى دو منبع آمده است که او از محضر استاد على اکبر شهنازى و استاد مرتضى نى داوود، دو نوازنده بزرگ در سال هاى ????ـ???? نیز استفاده کرده است. اما آنچه که نواخته هاى او نشان مى دهد، این است که شریف جوان از همان سال هاى ابتداى جوانى، یعنى ابتداى دهه ???? که سال هاى طلایى موسیقى رادیو و عصر «گل ها» بود، روش نوازندگى دلخواه و راه بیان احساسات فردى خود را به شکلى بى تکلف و آزاد پیدا کرده و صداقت او، ضامن دوام و ماندگارى و محبوبیت او شده است. فرهنگ شریف قطعات متعددى براى تار ساخته، البته بیشتر به صورت بداهه هاى خلاق و آنى (که بخشى از آنها را هنرمند ارجمند جناب آقاى هوشنگ ظریف،نت نویسى کرده و آقاى محمدرضا گرگین زاده، آنها را به چاپ رسانده) است؛ وآهنگ هاى دلنشینى از او را خوانندگان اجرا کرده اند، اما شناخت او تنها با بداهه پردازى هاى او بر «تار» است. فرهنگ شریف در سال هاى ????ـ???? در برنامه هاى مختلف موسیقى رادیو، تلویزیون وجشن هنرشیراز شرکت کرد. صداى ساز او همه جا شاخص بود و دوستداران خود را در بین ایرانیان تمام جهان، حفظ کرده است.از نمونه هاى بسیار زیباى نوازندگى او، اولین برنامه آوازى زنده یاد محمودى خوانسارى است که شادروان محمودى نیز همیشه از آن به زیبایى یاد مى کرد. همچنین اجراهایى در برنامه هاى گل ها و برگ سبز و به ویژه برنامه اى در تالار رودکى به سال ???? همراه حسین و اسدالله ملک، محمد موسوى و محمودى خوانسارى و امیر ناصر افتتاح که تمرکز و شفافیت نوازندگى او روى صحنه، شگفتى آفرین بود فرهنگ شریف در کارنامه هنری خود با خوانندگانی چون روح انگیز، تاج، غلامحسین بنان، شجریان، محمودی خوانساری، ایرج و ... هم نوازی داشته است و در چند فستیوال بین المللی از جمله فستیوال موسیقی برلین توانسته است ساز تار را به خوبی به جهانیان بشناسد، فرهنگ شریف چند سالی را در دانشگاه های مطرح امریکا به امر آموزش موسیقی مشغول بود. او نخستین هم نوازی را با خوانندگانی چون محمودی خوانساری، شجریان، اکبر گلپایگانی داشت و نخستین تصنیف اکبر گلپایگانی از ساخته های اوست. استاد فرهنگ شریف موفق به دریافت نشان درجه یک هنری معادل دکترا از دست آقای خاتمی رئیس جمهور وقت شد. فرهنگ شریف در بیست و یکمین جشنواره موسیقی فجر، دو اجرا به اتفاق سعید رودباری (نوازنده تنبک) داشت، که بسیار تاثیرگذار بود اما راز شریف در زندگى و نوازندگى، رازى است درونى و مربوط به سرشت و طبیعت مهربان او مى شود. روح بزرگوار و سخاوت انسانى فرهنگ شریف و رأفت قبل او، گوهرى است که بین موسیقیدانان ایرانى، کمتر نظیرى دارد و خاص خود اوست
| Design By : RoozGozar.com |
