شخصیت سهراب سپهری برای خیلی از ما روشنه، کسی که فقط شاعر نبود شخصی آشنا به فلسفه و عرفان و مسافری که به بسیاری از کشورهای غربی و شرقی سفر کرده و حاصل این امور تو شعراش تبلور پیدا کرده. ولی شاید خیلیا ندونن که سهراب غزل هم می‌گفته غزلیاتی که از این به بعد می‌خونید از سهراب سپهریه به نقل از کتاب هنوز در سفرم که توسط دخترش پریدخت سپهری نوشته شده.

 

آمدم از ره به رویم در چو کس نگشود رفتم

گرم پیکر آمدم افسرده تار و پود رفتم

 

جای آسودن چو نبود رهروان رنج سفر به

آمدم از ره نشسته رو غبار آلود رفتم

 

ساحل هستی نبرد از یاد من موج عدم را

گر ز دریا آمدم دریا طلب چون رود رفتم

 

بر سبک خیزان سیه زندان هستی تنگ آمد

روزنی گر یافتم بیرون از آن چون دود رفتم

 

در خور ماندن نداند هیچ روشندل جهان را

شبنمی بودم که هم دیر آمده هم زود رفتم

 

بی نشان زین ره نشاید رفت از این منزل شتابان

تا غبار کاروان در راه پیدا بود رفتم

نوشته شده در پنج شنبه 88/1/20ساعت 11:29 عصر توسط جلال یقموری نظرات ( ) |